“Meestal geef ik heel weinig geld uit, maar soms impulsief alles wat ik heb.”

“Ik laat me makkelijk verleiden door reclames voor handige dingen. Zeker de Chinese sites zijn hier heel goed in. De meeste spullen gebruik ik uiteindelijk nooit. Ook koop ik vaak ‘kassakoopjes’.”

“Ik heb veel behoefte aan overzicht en structuur dus daarvoor zorg ik ook in mijn geldzaken.”

 “Voor mijzelf houd ik alles bij in een maandoverzicht. Dit maakt het voor mijzelf overzichtelijk en zorgt ervoor dat ik weet wat ik wel en niet kan uitgeven.”

 “Ik begrijp geldzaken goed en daarom vind ik het ook interessant. Toen ik een baan had die mij niet voldoende uitdaagde, heb ik voorgesteld om meer overzicht te creëren in de financiën van het bedrijf. Dat is goed gelukt en daar was iedereen erg blij mee.”

“Ik neem iedere maand met mijn begeleider mijn geldzaken door. Iedere keer blijkt dat ik genoeg geld heb, maar toch ben ik er niet gerust op. Ik blijf het gevoel hebben dat ik geld tekort heb. Misschien omdat het vroeger een keer is misgegaan.”

“Mijn dochter heeft een nieuwe auto gekocht. De oude auto staat nog in de verkoop. Daarom staat er nu weinig geld op haar rekening. Dat vindt ze zo spannend dat ze geen fruit en ander gezond eten meer koopt.”

“Mijn oom was altijd verteld dat hij geld opzij moest zetten voor de toekomst. Hij overzag niet hoeveel hij daarvoor moest reserveren en leefde jarenlang veel zuiniger dan nodig was.”

“Mijn dochter is behoorlijk slim en doet het bijvoorbeeld goed op school. Maar ik kan haar niet uitleggen hoe een bankrekening, sparen en rente werken. Dat is niet tastbaar of concreet genoeg voor haar lijkt het wel. ”

“Ik koop vaak dingen vooruit in de verwachting dat ik het eens zal willen hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld een heleboel ongelezen boeken in mijn kast staan. Toch blijf ik boeken kopen. Daar heb ik gelukkig ook geld genoeg voor.”

“Vaak denk ik niet na of ik iets kan betalen of niet. Bijvoorbeeld de boodschappen, ik kijk niet echt naar wat het kost. Ik ben alleen, dus heb er ook wel het budget voor. Maar ik zou wat prijsbewuster kunnen zijn.”

“Voordat ik iets koop, moet ik van mezelf eerst 6 weken nadenken of ik het écht wil. Ik wil voorkomen dat ik iets uit een bevlieging koop. Meestal koop ik het uiteindelijk niet.”

“Al sinds ik kind ben kan ik moeilijk geld uitgeven. Hoe slechter ik mij voel of hoe meer stress ik ervaar, hoe minder ik geld durf uit te geven.”

“Ik ben student en leef van een heel krap budget omdat ik erop gebrand ben om mijn studieschuld zo laag mogelijk te houden. Dit veroorzaakt veel stress, spanning, zorgen en een lagere kwaliteit van leven.”

“Ik kan geen geld uitgeven en draai elk dubbeltje om, terwijl ik een goed inkomen en genoeg spaargeld heb.”

“Mijn zoon kiest het allergoedkoopste telefoonabonnement. Nu is hij alleen bereikbaar als hij wifi heeft. Dat is helemaal niet handig maar daar valt niet over te praten.”

“Vaak weet ik wel dat ik moet betalen, maar ik vergeet het vaak om het ook te doen. En als ik er weer aan denk stel ik het vaak weer uit, omdat ik bang ben dat het bedrag hoger is geworden.”

“Ik heb nog nooit schulden gehad of m’n huur niet betaald, ook al leef ik van een uitkering en moet ik erg zuinig doen. Ik denk dat ik goed ben met geld omdat ik autisme heb. Schulden of een plotselinge rekening maken mij erg bang en dat voorkom ik door goed op te letten.”

“Als ik iets graag wil hebben, dan neemt dat mijn gedachten over. Ik kan aan niets anders meer denken.”

“Mijn lievelingskleur is goud. Als ik in een winkel iets goudkleurigs zie, wil ik het eigenlijk altijd kopen. Nu heb ik heel veel gouden bekers en gouden schoenen die eigenlijk te klein zijn.”

“Van jongs af aan spaarde ik al mijn geld op. Toen ik op mezelf ging wonen, vond ik het moeilijk om geld uit te geven. Het heeft lang geduurd voordat ik mezelf ook af en toe wat ‘luxer’ eten gunde, terwijl ik daar wel voldoende inkomen voor had.”

“Mijn zoon wilde graag een zonnebril maar kon toch niet besluiten om er een te kopen. Omdat hij tot op dat moment prima kon leven zonder zonnebril, vond hij het zonde van zijn geld om er een te kopen. Die gedachte was sterker dan zijn wens om een zonnebril te hebben.”

“Als kind gaf ik al mijn zakgeld uit aan Lego en Pokémon.”

“Mijn begeleider wil dat ik spaar voor onverwachte uitgaven. Dat snap ik wel maar het kan me niets schelen wat zij ervan vindt. Het is toch mijn geld en ik mag het zelf bepalen als ik dat aan Lego wil uitgeven.”

“Mijn medicijnen waren ’s avonds uitgewerkt. Daardoor had ik geen rem op mijn gamen en online koopgedrag. De nieuwe medicijnen onderdrukken mijn koopdrang.”

“Ik lees veel. Vaak zijn het boeken uit een serie. Ik moet dan de hele serie hebben. Een boek lenen van een vriendin of de bibliotheek is geen optie. Ik kan ook geen boeken wegdoen.”

“Ik heb nog nooit schulden gehad of m’n huur niet betaald, ook al leef ik van een uitkering en moet ik erg zuinig doen. Ik denk dat ik goed ben met geld omdat ik autisme heb. Schulden of een plotselinge rekening maken mij erg bang en dat voorkom ik door goed op te letten.”

“Ik vind spullen niet zo belangrijk. Ook snap ik financiële dingen goed, omdat ik mij hier veel in heb verdiept. Ondanks dat ik jaren een uitkering heb gehad, heb ik daarom nooit moeite gehad om rond te komen”.

“Toen ik moest stoppen met werken en een uitkering kreeg, werden mijn inkomsten bijna gehalveerd. Ik moest mijn uitgavenpatroon veranderen en daar had ik veel moeite mee.”

“Mijn financiële toekomstperspectief is somber. Ik kan maar weinig werken en ik heb een aanvullende uitkering. Daarom maak ik mij ook zorgen over mijn beperktere pensioen.”

“Ik ging steeds meer drinken en roken om het vol te houden. Maar dat werkt natuurlijk niet.”

“Het was altijd vechten tussen mijn verslavingen om prikkels te drukken en de geldstress die de verslavingen met zich meebrengen.”

“Ik stopte mijn zakgeld altijd meteen in mijn spaarpot. Het kwam niet eens in me op om er snoep van te kopen.”

“Als kind kreeg ik voor de vakantie € 25,- van mijn ouders en zij wilden graag dat ik ook iets leuk voor mezelf daarvan kocht. Op de laatste dag kocht ik een knikker van 25 cent, waar ik echt heel blij mee was. En de overige € 24,75 deed ik lekker in mijn spaarpot.”

“Ik kan niet sparen, ik mis namelijk het overzicht in hoeveel ik maandelijks apart kan zetten en hoe lang ik het geld dan moet laten staan.”

“Als ik geld heb, dan geef ik het uit. Sparen lukt mij niet.”

“Ik moet een doel hebben om te sparen. Anders vind ik dat geld moet rollen.”

“Het was echt een stap om zo’n verplichting van € 8,- per maand aan te gaan voor een telefoonabonnement.”

“Ik kan vaak niet kiezen als ik iets nieuws moet kopen. Niets voldoet aan alle criteria: kwaliteit, niet te duur, duurzaam.”

“Ik denk heel lang na óf ik geld wil uitgeven aan bijvoorbeeld een vakantie of een nieuwe laptop. Maar als ik eenmaal besloten heb dat ik dat wil, dan kan ik heel snel kiezen welke vakantie of laptop ik wil.”

“Ik vind het moeilijk om bijvoorbeeld een nieuwe telefoon te kopen. Er zijn zoveel keuzes en het gaat om een flink bedrag. Ik weet dan niet waar ik goed aan doe.”

“Ik moet met een grote boog om straatverkopers heenlopen want ik kan daar geen weerstand aan bieden.”

“Mijn zoon had een vriendinnetje dat hem sterk beïnvloedde. Zij liet hem voor van alles betalen: haar kleren, cadeautjes en feestjes. Hij had niet in de gaten dat zij misbruik van hem maakte.”

“Als ik in een winkel een apparaat zoals een laptop of een koffiezetapparaat koop wil ik graag advies van een verkoper. Ik vind het dan alleen heel moeilijk om alsnog mijn eigen keuze te maken en niet te kopen wat de verkoper adviseert. Want die adviseert vaak het product met de meeste marge in plaats van het product dat het beste bij mij past.”

“Onze ruiten zijn thuis ontzettend smerig. We willen al heel lang een glazenwasser. Ze komen ook regelmatig aan de deur en al onze buren maken daar gebruik van. Alleen kan ik niks aan de deur kopen. Ik voel gewoon een diep wantrouwen bij iedereen die aan de deur komt en om geld vraagt. Ik overzie het dan gewoon niet, dus zeg ik standaard ‘nee’.”

“Ik ben goed in online koopjesjagen. Ik vind het ook leuk. Ik stop veel tijd in het vinden van de allerbeste aanbieding. Alleen ben ik vaak erg onzeker of de website wel betrouwbaar is en of er toch geen addertje onder het gras zit. Daardoor stel ik het echt kopen dan zo lang uit, dat ik het product vaak óf te laat in huis heb, of dat de aanbieding alweer verlopen is en ik weer opnieuw kan beginnen.”

“Toen veel mensen een smartwatch hadden, wilde ik er ook een. Ik ging er eigenlijk gewoon van uit dat als het voor hen nuttig is, dat het ook voor mij zou zijn. Maar eigenlijk past het helemaal niet bij mij. Ik vind het niet fijn om de hele tijd van alles bij te houden.”

“Ik hou enorm veel van sneakers. Meestal wil ik sneakers hebben die veel anderen ook dragen en dus in de mode zijn. Als sneakerfanaat wil ik dan niet achterblijven. Ik heb daarom veel meer sneakers dan ik eigenlijk kan betalen.”

“Op een gegeven moment heb ik bedacht dat een avondmaaltijd niet meer dan € 1,- mag kosten. De prijzen zijn flink gestegen de laatste tijd. Het gevolg is dat ik vooral goedkope producten koop en steeds minder vers eet.”

“Rigide regels over mijn uitgavepatroon geven me duidelijkheid. Het is denk ik een manier is om grip te hebben.”

“Mijn dochter heeft wel 10 spaarpotjes. Als er één potje – bijvoorbeeld voor schoenen – veel meer geld zit dan nodig is, dan kan zij dat geld toch niet gebruiken voor iets anders. Het zit in het potje schoenen dus het is voor schoenen.”

“Boodschappen doen vind ik echt verschrikkelijk. Ik kan het alleen als ik een compleet boodschappenlijstje heb. Ik heb een vaste route door de winkel en haal wekelijks ongeveer hetzelfde.”

“Mijn partner en ik hebben een afspraak gemaakt over de manier waarop we met grotere uitgaves omgaan. We hebben een bedenktijd bepaald voor als we iets duurs willen kopen zoals een groot LEGO-pakket. Als we het over een maand nog steeds willen en/of nodig hebben, dan kunnen we het kopen. Mits er genoeg op de rekening staat natuurlijk.”

“Ik schiet snel in paniek om bijvoorbeeld een onverwachte rekening. Dat is niet nodig want ik heb genoeg geld.”

“Onregelmatige bedragen, afschrijvingsdatums, overzicht en potjes vind ik lastig. Ik heb nu in mijn bankrekening een overzicht van meer dan 10 kostenposten. Elke dag kijk ik hoe het daarmee staat.”

“Ik vind het heel lastig dat energie- en waterkosten een voorschot zijn. Je weet pas achteraf je echte kosten. Ook bijvoorbeeld de gemeentebelastingen kunnen opeens flink hoger worden zonder dat ik daar iets aan kan doen.”

“Ik wéét dat op en gegeven moment mijn auto of de wasmachine kapotgaat. Ik weet alleen niet wanneer. Dat onvoorspelbare geeft mij veel stress.”

“Na de enorme stijging van de energieprijzen, heb ik zo snel mogelijk weer een vast contract genomen. Ik denk dat dit een duur contract was maar ik vind het belangrijker om te weten waar ik aan toe ben dan dat ik de beste prijs heb. Dit geeft mij rust.”

“Mijn zoon heeft moeite om tijd te overzien. Daardoor vindt hij het lastig om bij zijn uitgaven rekening te houden met wat er iedere maand op zijn rekening automatisch bijkomt en wat er af gaat.”

“Als er een nieuw financieel onderwerp in mijn leven komt dan zorg ik dat ik eerst het proces heel goed begrijp. Bijvoorbeeld over het aanvragen van een toeslag of bij het terugvragen van belastingen. Ik zorg dat ik weet wat de termijnen zijn waarbinnen ik reactie kan verwachten en welke documenten en gegevens gevraagd gaan worden. Dat geeft mij rust. Het voorkomt dat ik bang ben dat ze me vergeten zijn.”

“Ik gebruik crypto’s om het financiële systeem te ontwijken. Ik heb goed inzicht in het cryptosysteem, de voordelen en de risico’s.”

“Ik weet veel over geldzaken en vind het leuk daarover te praten. Ik heb al een paar keer op verjaardagen mensen tips over beleggen of sparen gegeven.”

“Ik kreeg een paar jaar geleden een brief van de Belastingdienst. Ik las 'aangifte' en dacht “maar ik ben toch niks kwijt?”. Ik deed geen aangifte en moest daardoor een flinke boete betalen.”

“Ik wil geen rekeningen betalen die ik niet begrijp. Dus daarom open ik mijn post niet. Maar soms kom ik daarmee in de problemen.”

“Als student lukte het mij niet om overzicht te krijgen op over de regelingen waar ik recht op had, zoals toeslagen en tegemoetkomingen.”

“Als ik een aankoop doe, ga ik eerst alles uitzoeken. En dan weet ik zoveel van het product dat ik bijna automatisch de duurste optie wil.”

“Veel van mijn tijd gaat naar het vergelijken van prijzen in de supermarkt en het bezoeken van verschillende winkels om overal het voordeligste te kopen. Eigenlijk zijn die kleine prijsverschillen de tijd die ik er in stop niet waard, maar prijzen zijn tenminste concreet. Anders weet ik helemaal niet wat ik moet kopen en waar ik dat moet doen.”

“Ook in mijn bijbaantje ben ik altijd aan het rekenen: als ik nog een uurtje extra lesgeeft, verdien ik weer zoveel meer.”

“Ik kan op mijn werk extra vrije dagen kopen. Dat zou ik wel willen maar ik vind een vrije dag zo duur dat ik uiteindelijk liever vakantiedagen verkoop dan koop.”

“Soms helpt het mij om te berekenen hoeveel tijd ik aan een aankoop besteed. Dan denk ik: “Ik kan er nog een uur aan besteden om misschien €10 te besparen. Maar als ik die tijd in plaats daarvan zou gebruiken om te werken verdien ik veel meer.” Dat helpt mij om sneller te beslissen.”

“Ik kwam in de schulden door online gamen en gokken. Zodra mijn salaris binnen was, gaf ik daar ongeveer alles aan uit. Ik had gewoon geen rem.”

“Ik wil er graag goed uitzien. Daarom koop ik best veel kleren. Dat kan online heel makkelijk met achteraf betalen. Maar daardoor heb ik eigenlijk altijd schulden.”

“Ik denk goed na voordat ik iets koop en bedenk of ik het echt nodig heb. Mode en hypes doe ik niet aan mee, dat vind ik onzin.”

“Ik geef niet graag cadeaus omdat het vaak onzinnige dingen zijn. Het gaat niet om het geld, ik wil ook wel laten zien dat ik om de ander geef. Maar als ik niets nuttigs bedenk, dan koop ik liever niets.”

“Als ik de stad in ga om te winkelen, dan moet ik ook met iets thuiskomen. Waarom ben ik anders gaan winkelen?”

“Ik heb allerlei soorten verzekeringen die niet verplicht zijn. Ik ben er ook vrij zeker van dat ik de meeste daarvan nooit zal gebruiken. Maar mijn ouders hebben ooit gezegd dat het belangrijk is om goed verzekerd te zijn, dus voor de zekerheid ben ik ze gewoon aangegaan. Nu vind ik het moeilijk om er één op te zeggen.”

“Toen ik net op kamers was kocht ik steeds nieuwe spulletjes als decoratie. Ik had het gevoel dat ik daarmee mijn kamer gezellig moest maken. Daar heb ik nu wel spijt van want echt mooi vond ik die spullen niet.”

“Sommige dure spullen koop ik alleen als ik weet dat ik het zonder te veel verlies tweedehands kan verkopen als ik het niet meer nodig heb.”

“Ik koop veel dure Lego-pakketten. Maar bijzondere pakketten zijn na een paar jaar tweedehands veel waard, soms zelfs meer dan de nieuwprijs. Daarom mag ik die dan van mezelf kopen. Uiteindelijk houd ik ze eigenlijk wel allemaal zelf.”

“Op vakantie vroeg een taxichauffeur na de rit een veel hoger bedrag dan vooraf aangegeven. Ergens wist ik dat hij me oplichtte, maar ik heb toch 'gewoon' betaald. Ik wist niet hoe ik moest handelen.”

“Ik ging kleding passen terwijl ik eigenlijk geen geld had. Het was warm en lawaaierig in de winkel en mijn vriendinnen wilden weg. Ik heb toen in paniek alles gekocht. Ik schaamde me zo dat ik het ook niet heb teruggebracht.”

“Mijn zoon registreert de hele dag alle details. Na zijn werk heeft hij geen energie meer om te koken. Dus gaat hij naar de snackbar, wat ongezond is en te veel geld kost.”

“Als ik een sociale gebeurtenis heb dan koop ik daarvoor vaak nieuwe kleren, ook als ik daar eigenlijk geen geld voor heb. Ik hoop in die nieuwe outfit makkelijker geaccepteerd te worden.”

“Ik heb het financieel goed voor elkaar. En toch ben ik bang voor de toekomst; dat ik te weinig geld heb. Daar word ik weleens verdrietig van.”

“Omdat de energieprijzen zo gestegen zijn zet ik de verwarming niet meer aan. Ik ben veel te bang voor een hoge rekening.”

“Ik word gespannen als ik een bonnetje vergeet te vragen bij de kassa.”

“Ik ben een ramp met geld. Ik ben óf te gierig, óf ik geef het te snel uit. Ik heb geen overzicht, zie geen ‘bigger picture’ en kan niet vooruitplannen. Ik ben er eigenlijk altijd bezorgd over.”

“Ik kan lastig keuzes maken als ik iets moet kopen en dat geeft stress.”

“Ik kan maar net rondkomen van mijn inkomen. Onverwachte kosten, bijvoorbeeld als een apparaat kapotgaat, geeft meteen problemen. Dit geeft veel stress. Om spanning te vermijden kijk ik niet vaak naar mijn bankrekening en laat ik post soms dicht. Maar omdat ik de post dichtlaat, is in feit alles onverwacht. Dan slaat de paniek toe. En ga ik nog meer vermijden. Vicieuze cirkel. Dat helpt alleen niet echt.”

“Ik vind het lastig om te bepalen of iets duur is of niet. Ik denk meestal dat de vraagprijs wel zal kloppen. Maar dat is niet altijd zo.”

“Geld is een door mensen verzonnen iets. Ik zie er de waarde niet van in. Ik groeide op met genoeg geld zonder dat ik daar iets voor had gedaan. Dat vond ik niet eerlijk; waarom zou de een wel geld hebben en de ander niet? Toen ik 18 werd heb ik eens 10.000 euro opgenomen en aan iemand op straat weggegeven.”

“Ik weet wel dat ik te veel geld uitgeef maar gevoelsmatig doet het me niks.”

“Mijn dochter heeft geen enkele interesse in geld en let niet op hoe ze dit uitgeeft. Ze is gestopt met haar studie maar leeft nog van haar studielening. Ze wil geen baantje zoeken. Ze woont bij haar vriendje en heeft nu niet veel geld nodig. Zolang ze boodschappen kan doen en geld heeft voor haar hobby, lijkt ze het best te vinden.”

“Ik kijk meerdere keren per dag op mijn bankrekening naar mijn inkomsten, uitgaven en saldo. Ik word onrustig als ik het niet doe maar vind het ook niet fijn om er steeds mee bezig te zijn.”

“Als kind draaide ik een paar keer per week mijn spaarvarken om en telde al mijn geld. Eigenlijk wist ik altijd al precies wat erin zat maar ik vond het toch leuk om te doen.”

“Het lijkt mij leuk om met vriendinnen op een terrasje te zitten maar ik ben me er zo van bewust dat een kop thee thuis veel goedkoper is dat ik het niet kan.”

“Mijn zoon wil al 3 jaar geen nieuwe winterjas en schoenen kopen. Zijn oude winterjas is veel te dun, in zijn schoenen zitten gaten. Maar hij vindt het onzin om hier geld aan uit te geven.”

“Mijn zoon gaat graag naar voetbalwedstrijden. Je mag in een stadion geen eigen drinken meenemen. Mijn zoon vindt dat een flesje water te veel kost en wil dat ook niet kopen als wij betalen. Zelf als het warm is drinkt hij niets, ook al krijgt hij daar hoofdpijn van. Als ouder kan ik de context uitleggen (voorkomen van uitdroging, waarom horecaprijzen hoger zijn, et cetera) maar dat verandert zijn mening en gedrag niet.”

“Ik loop liever 2 km naar mijn werk dan dat ik een buskaartje koop. Ook al betaalt mijn werkgever.”

“Ik stel altijd alle betalingen uit tot de uiterste datum. Pas bij de deadline kan ik het opbrengen om mij over alle prikkels en twijfels heen te zetten die de betaling bij mij oproepen. Dat gaat weleens mis en dan betaal toch net te laat.”

“Soms weet ik dat ik te veel uit heb gegeven in een maand en dat ik te weinig geld op mijn rekening heb voor de incasso van mijn zorgverzekeringspremie. Toch stort ik niet bij en laat ik het gebeuren dat ik de betaling mis. Het is niet logisch, want ik heb geld op een spaarrekening. Maar ik krijg liever een betalingsherinnering dan dat ik tussendoor op mijn rekening ga kijken en ik daar stress van krijg.”

“In de voortgangsgesprekken met mijn leidinggevende durf ik nooit om salarisverhoging te vragen. Ik maak mezelf altijd heel klein, benadruk wat ik nog beter wil leren en vind vervolgens van mijzelf dat ik niet het recht heb om een salarisverhoging te vragen.”

“Ik verplaats me altijd zo veel in wat de ander denkt, dat ik mijn eigen belangen wel eens vergeet. Op een rommelmarkt betaalde ik eens meer voor een boek dan de verkoper ervoor vroeg, omdat ik hem vertelde dat een verkoper verderop meer vroeg voor boeken uit die serie. Soms ben ik wat te eerlijk.”

“De prijs is de prijs. Ik snap dat hele stuk van onderhandelen niet dus daar begin ik nooit aan.”

“Soms voel ik een misplaatste loyaliteit naar verkopers en organisaties. Ik voel me bijvoorbeeld schuldig als ik wil overstappen naar een andere internetaanbieder of zorgverzekering. Zeker als ik zoiets telefonisch moet doen, heb ik het gevoel dat ik hen in de steek laat. Daar kan ik dan echt even schuldig over voelen.”

“Ik heb een aantal keer ‘ja’ gezegd op maandelijkse donaties aan een goed doel. Als ik nu door een goed doel benaderd word, zeg ik direct ‘nee’. Als ik eenmaal toezeg, dan zet ik het namelijk uit mijn hoofd en zal ik die maandelijkse donaties niet stopzetten. Als ik niet oppas doneer ik veel meer dan ik eigenlijk wil.”

“Mijn sportschoolabonnement loopt nog steeds ook al kom ik al maanden niet meer. Ik vind het gewoon te moeilijk om de mensen die ik daar ken aan te geven dat ik stop.”

“Ik suggereer weleens dat ik meer verdien dan ik in werkelijkheid doe. Ik denk dat het sociaalwenselijk is om aan te geven dat je een goed salaris hebt. Ik heb het vaak al gezegd voordat ik erover nadenk.”

“Onze zoon heeft ons echt wel eens misleidt. We kwamen er bijvoorbeeld pas achter dat hij gestopt was met zijn baantje toen hij zijn abonnementen niet meer kon betalen. Hij vond het zo lastig om dat tegen ons te zeggen, dat hij wekenlang deed alsof hij naar zijn werk ging.”

“Ik vind geld maar iets abstracts. Als een vriend iets nodig heeft en met een goed verhaal bij me komt, kan ik hem zo €200 geven. Die hoef ik dan ook niet terug en dat maakt me ook echt niet uit.”

“Ik wil precies weten hoe het zit. Ook een vrijwilligerscontract moet voor mij precies kloppen vóórdat ik ergens mee begin. Mijn nauwkeurigheid geeft wel eens gedoe.”

“Mijn zoon wil absoluut niet dat ik meekijk of het goed gaat met zijn financiën. Maar volgens mij is dat wel nodig.”

“Ik ben ondernemer en doe zelf mijn administratie, geldzaken en belastingaangifte. Ik ben daar niet goed in en twijfel vaak of ik het goed doe. Ik verwacht dat een boekhouder mij waarschijnlijk geld oplevert omdat die het veel beter en efficiënter kan. Maar ik houd graag de controle en vind het moeilijk om me over de kosten van een boekhouder heen te zetten.”

“Procedures die met de overheid en Belastingdienst te maken hebben kan ik vaak erg moeilijk overzien. Ik verlies me in de details van alle regels. Ik ervaar al veel angst en prikkels bij de gedachte aan het aanvragen van bijvoorbeeld een toeslag. Daarom laat ik liever een toeslag lopen dan dat ik ermee aan de slag ga.”

“Ik heb een groen dak met plantjes op mijn garage gemaakt omdat ik in het buurtkrantje las dat je daar subsidie voor kon krijgen. Maar toen het dak af was voelde ik me bezwaard om aan de gemeente geld terug te vragen. Ik maakte me druk over wat zo’n ambtenaar van me zouden vinden. Ik verdien namelijk genoeg om het zelf te betalen. Ik heb de subsidie nooit aangevraagd.”

“Mijn oom kwam altijd zuinig over. Hij nam geen cadeautje mee naar een verjaardag en trakteerde nooit op een ijsje of een drankje. Het was hem nooit geleerd en daarmee was het vooral sociale onkunde.”

“Ik vind het vreselijk wanneer mensen via de app geld inzamelen voor een verjaardag of jubileum ofzo. Ik ben altijd bang te veel of te weinig te geven en wat de anderen dan van mij vinden. Ik voel gewoon niet aan wat normaal is en ik weet ook niet hoeveel ik zelf wil geven.”

“Online nieuwe Pokémon kaarten uitzoeken en kopen is iets waar ik enorm in op kan gaan. Nieuwe kaarten kopen geeft me een kick en ontspanning, vooral als ik gestrest ben. Soms ben ik daar aan het eind van de maand wat meer geld aan kwijt dan gepland.”

“Ik vind het hele proces van een bestelling leuk. Het wachten op een pakketje, het volgen van het bezorgproces, het ontvangen en uitpakken, dat alles geeft mij een fijne spanning. Maar als het er eenmaal echt is, dan is dat ook weer voorbij.”

“Een aankoop geeft mij een kort en intens gelukgevoel. Een beetje alsof je drugs gebruikt. Maar na de aankoop zakt dat geluksgevoel snel weg.”

“In online games krijg je de hele tijd mogelijkheden om iets te kopen. Eigenlijk vind ik het vaak onzin, maar tijdens het gamen kan ik de verleiding niet weerstaan. Daar geef ik veel meer geld aan uit dan ik wil.”

“Ik koop soms spullen uit angst. Bijvoorbeeld een thuisaccu voor het geval er oorlog komt en de stroom wordt afgesloten. Maar ook boeken en puzzels om me mee bezig te houden voor het geval er nog eens een lockdown komt.”

“Ik heb allerlei soorten tekenprogramma’s op mijn computer staan met dure abonnementen. Ik koop ook veel tekenmaterialen. Ik zou namelijk iets willen doen met grafisch ontwerpen, ook al heb ik dat nog nooit gedaan. Maar als ik die spullen niet heb, kan het helemaal niet, denk ik dan.”