Van verslaving naar diagnose
In de loop der jaren gaat Jacob steeds meer drinken en komen er verslavingen bij. Kaartspelen om geld, roken, wat drugs en excessief sporten. Allemaal dingen die hem helpen om rustig te worden. Lange tijd weet hij dat te combineren met zijn werk. Jacob: “Als ik ochtenddienst had, dan stond ik om 5:30 op en fietste naar mijn werk. Dan werkte ik van 6:00 tot 14:00. Daarna ging ik soms wel 120 km fietsen om mijn hoofd leeg te maken. En dan ging ik thuis 10 halve liters bier drinken en daarna naar bed. En de volgende dag opnieuw.”
Maar het eist zijn tol. Jacob valt regelmatig ziek uit op zijn werk, soms voor korte tijd, soms wat langer, met zowel lichamelijke als mentale klachten. Binnen het bedrijf zijn er verschillende reorganisaties achter elkaar en dat is moeilijk voor Jacob om mee om te gaan. Uiteindelijk valt hij langdurig uit. De bedrijfspsycholoog raadt Jacob zich aan te melden bij verslavingszorg voor behandeling en dat doet hij. Al voordat hij daar begint, besluit hij zelf om van de ene op de andere dag te stoppen met drinken. En dat lukt. “Ik kan echt een knop omzetten. En als ik dat doe, dan deal ik ook met de consequenties. Ik had natuurlijk allemaal ontwenningsverschijnselen maar die heb ik gewoon ondergaan. Daar ben ik ook wel heel trots op. En nu ben ik ook gestopt met roken. Ik gebruik geen medicatie, helemaal niks.”
In die periode is Jacob ook gediagnostiseerd met autisme en ADD. Jacob: “Eigenlijk verbaast het me niks. Ik weet altijd al dat ik anders ben dus als ik op een spectrumaandoening getest word, dan kan je er donder op zeggen dat ik buiten de normaalscore val.” Jacob geeft aan dat de diagnose niet direct iets veranderde aan zijn leven. Maar het geeft hem wel een gevoel dat hij nu ergens bij hoort. “In een omgeving met andere autisten voel ik me altijd welkom en geaccepteerd. Dat is helaas niet overal zo.”